Belevenissen uit het veld

27 september 2024

Vroeg op pad voor de hertenbronst vandaag maar er is nog niet veel te beleven. Als ik al een klein uurtje aan de wandel ben zie ik op een heuveltje een apart grijsachtig iets. Is het een stuk hout, een vos of een wolf schiet snel door mijn gedachten? Het ingezoomde beeld van mijn camera geeft het antwoord, het is een jonge wolf! In eerste instantie ligt hij lekker opgerold te slapen en heeft mij nog niet gezien. wolf Maar omdat ik de wind in mijn rug heb vangt hij al snel mijn lucht op. Hij kijkt in mijn richting en steekt zijn neus in de lucht en staat kort daarna op en loopt uit beeld. In de veronderstelling dat hij het bospad zal oversteken richt ik mijn camera daar op maar er gebeurt niets. Wanneer ik voorzichtig een paar passen naar voren zet, blijkt hij nog steeds op hetzelfde heuveltje te staan maar gaat er nu vandoor. Na even afwachten loop ik behoedzaam verder en zie kort daarna een tweede wolf. Ook hij heeft mij gezien en loopt verder het bos in. Vijftig meter verderop tref ik ze allebei opnieuw in het bosperceel. Het lijkt een rendez-vous plek te zijn waar de jonge wolven wachten totdat een van de ouders terug komt. Ondertussen zie ik een van de wolven met een afgekloven poot van een ree in zijn bek terwijl de andere rustig onder een omgevallen boom ligt. Uitgebreid krijg ik de tijd om te filmen en wanneer ik een foto maak van de ene wolf blijkt de andere in mijn richting gelopen te zijn en komt tot op 25 meter van mij. Omdat we elkaar pas op het laatste moment in de gaten hebben schrikt het dier van mij en ben ik te laat voor een foto. Na een minuut of twintig vinden de wolven het wel mooi geweest, ze houden mij al een tijdje van afstand in de gaten en vertrekken dieper het bos in. Herten zie ik daarna niet meer maar daar zijn deze wolven waarschijnlijk de oorzaak van. Desondanks weer een prachtige ontmoeting.(zie video:jonge wolf ontwaakt op rendez-vous plek op de videopagina)

17 augustus 2024

Door de vele regen van gisteren begint de dag met een mooie mist over de heide. In de verte steekt een geweidrager snel over maar is direct uit het zicht vanwege het heuvelachtige terrein. In de hoop nog iets van het hert te kunnen zien loop ik naar een hoger punt. Wanneer ik bijna boven ben roept er een groene specht vanuit een dode boom wolf niet ver van mij. Deze kans laat ik me niet ontnemen en voorzichtig haal ik mijn camera tevoorschijn. De vogel laat zijn typische roep nog even horen en vliegt dan weg maar ik heb hem op beeld. Als ik de top van de heuvel bereik is het hert nergens meer te bekennen maar wat is het uitzicht prachtig hier. De mist in combinatie met de opkomende zon zorgt voor een werkelijk magische sfeer in het glooiende landschap. Wat zou het mooi zijn als er een hert in dit decor zou verschijnen, schiet door mijn gedachten. Niet veel later doemt er ineens een ander dier op in de mist...een wolf! Wat een magnifiek gezicht zo in de nevel! Hij kijkt even kort rond en verplaatst zich een stukje maar wolven vanwege de mist ben ik hem even kwijt. Na even afwachten zie ik hem weer maar het lijkt of hij mij ook gezien heeft en weg is hij. Ik speur de omgeving af tot de mist is opgetrokken maar de wolf zie ik niet meer. Nog nagenietend van deze ontmoeting vervolg ik mijn wandeling en ben nog geen 500 meter verder als ik plotseling een aantal wolvenwelpen zie spelen met elkaar. Dit geloof je toch niet! Één van de welpen slaat alarm en voordat ik mijn camera te pakken heb gaan ze er vandoor maar blijven iets verderop weer staan. Alsof ze niet goed weten waarvoor ze nou eigenlijk op de vlucht sloegen komen ze even later weer vrolijk en nietsvermoedend teruglopen. Nu kan ik ze prachtig filmen. Als ik voorzichtig beweeg om mijn fotocamera te pakken nemen ze weer de benen. Ik verplaats me snel achter een paar bomen en even later komen enkele welpen uit nieuwsgierigheid weer even kijken. Tussen de takken door film en fotografeer ik zoveel mogelijk totdat ze weg zijn. Een poosje later loopt er nog 1 keer een ouder wolf voorbij en dan is het schouwspel voorbij. Wat een belevenis! Door deze unieke ervaring ben ik niet echt aan wandelen toegekomen maar mijn dag kan niet meer stuk. Op de prachtig in bloei staande heide fotografeer ik op de terugweg nog een heivlinder en een libelle. Ze zijn iets kleiner dan een wolf maar ook daar kan ik van genieten.

18 maart 2024

Aan het eind van de middag breekt de zon af en toe door, een goed moment om er nog even op uit te gaan. Met de mountainbike peddel ik op mijn gemak over de bospaden richting een ven op de heide. Ik ben benieuwd of er nog heikikkers actief zijn, de mannetjes kleuren in deze tijd mooi blauw. Eenmaal aangekomen bij het ven bespeur ik geen enkel teken van leven op een grauwe gans na. Bij gebrek aan een kikker is de gans ook fotogeniek in het lage zonlicht. wolf Terug gaat mijn route weer door het bos, het tijdstip is gunstig om nog wat wild te zien. Aan de rand van een bospad zie ik in een flits 2 schimmen aankomen maar voordat ik kan zien wat het is, zijn ze alweer vertrokken. Het was niet groot dus ik hou het maar op 2 hazen. Al fietsend laat zich verder geen wild zien en ik stuur een berichtje naar huis dat ik over een half uurtje terug ben voor het eten. Net als ik denk dat de kans klein is dat ik nog wat ga zien, komt er een wolf het bos uitgelopen! Het beest staat op slechts 10 meter van mij en stopt. We kijken elkaar aan terwijl ik snel mijn camera pak. Dan zet hij nog een paar passen voorwaarts maar besluit toch om te draaien en met een boog om mij heen te lopen waarbij hij het pad oversteekt. Wat geweldig! Het is mijn derde ontmoeting met een wolf maar de eerste keer dat ik hem goed op camera kan vastleggen. Of ik er ooit nog eens eentje van zo dichtbij zal zien zal de toekomst uitwijzen, maar deze ervaring neemt niemand mij meer af. (zie video:Unieke ontmoeting met wolf op 10 meter)

12 februari 2024

Doordat het alweer wat langer licht blijft kan ik mijn hardloop rondje na werktijd voor het eerst dit jaar weer door het bos maken. Ik heb nog drie kwartier voor zonsondergang dus dat moet lukken. Het is een mooie namiddag met een beetje zon erbij, hij zakt al bijna achter de boomtoppen. Als ik de heide bijna ben overgestoken en net over een heuveltje ren, gebeurt het. Een wolf komt aandraven op amper 30 meter afstand en schrikt bij het zien van mij en keert direct om. Hij rent naar de bosrand en blijft daar even staan kijken. Lang genoeg zodat ik een foto met mijn mobiel kan maken maar dan verdwijnt hij het bos in. Wat fantastisch! Precies een jaar geleden zag ik voor de eerste keer een wolf maar dat duurde slechts enkele seconden en het was op grotere afstand. Ik vervolg mijn weg weer maar nu langzaam lopend, waarbij ik goed in het bosperceel kijk waar de wolf in verdween. In eerste instantie is er niets te zien maar dan komt hij 150 meter verderop het pad opgelopen, blijft even staan, kijkt even in mijn richting en steekt dan over. wolf Tegelijkertijd hoor ik de roep van een oehoe, hoe mooi wil je het hebben! De wolf gaat in de richting waar ik ook naartoe moet dus ik speur het perceel naast me goed af. Korte tijd later zie ik hem voor de derde keer. Nu steekt hij weer het pad over en gaat een strook heide op. Op een drafje ren ik vooruit in de hoop hem daar nog eens te zien. En daar staat hij boven op een heuvel nogmaals naar mij te kijken. Na enkele seconden zet hij een paar stappen en kijkt nog eens achterom om vervolgens definitief in het bos te verdwijnen. Wauw, dat was gaaf zeg! Met mijn mobiel leg ik het laatste tafereel vast maar de beelden zijn van slechte kwaliteit. De ervaring neemt niemand mij meer af in ieder geval en zal nog lang in mijn geheugen gegrift staan.